கண்ணீர் கதை..!

தாய்மை
<*

போகாத இடமெல்லாம் நீ போனாய்.
வேண்டாத தெய்வமெல்லாம் நீ வேண்டினாய்..
உன் வயிற்றிலோ பூச்சும் இல்லை..புழுவும் இல்லை..

மாமியும் மாமாவும் வார்த்தை விடம் தந்த போதும்..
ஊரும் உறவும் கரிச்சி கொட்டி தள்ளிய போதும்
பேசா மடந்தையானாய்..
தலையணைக்கே தெரியும் உன் கண்ணீர்க்கதை.

ஆண்டுகள் பல ஆன பின் வெற்றிடமான உன் கருவில்
எனக்கான இடம் ஈந்தான் இறைவன்.

சீமை ஆள பிறந்த என்னை சீராட்டி நீயும் வளர்த்தாய்.
அம்மா வென்று அழைத்த என்னை பொக்கிஷமாய் பாதுகாத்தாய்.

வசை கேட்டே வாழ்ந்தவள் நீ ஒரு விசை கூட ஓய்ந்ததில்லை.
திசை மாறி நான் போனேன்.திட்டி தீர்க்க மனமுமில்லை.

வளர்ந்தேன்.
வாழ்ந்தேன்..என்னை சுமந்த உன்னை என்னால் சுமக்க இயலவில்லை.

தவமாய் தவமிருந்து நீ பெற்ற நான்..
சாபமாக மாறிப் போனேன்..

அன்னையே!பத்திரமாய் நீ இரு !முதியோர் இல்லம்
உன்னை பத்திரமாய்
பாதுகாக்கும்…

✍️ கவிகொ. வீரமுத்து டேனியல்