Poem

தொலைந்து போன நமது கலாச்சாரத்தின் வழிப்பாதை. சினிமாவிலிருந்து அரசியல் பிறக்கவில்லை. ஏனெனில் மிக உயர்ந்த நவரச நடிகர்கள் கூட இதன் அரசியலில் மெருகேறவில்லை. அதையும் மீறிய எதையும்

தொலைந்து போன நமது கலாச்சாரத்தின் வழிப்பாதை. சினிமாவிலிருந்து அரசியல் பிறக்கவில்லை. ஏனெனில் மிக உயர்ந்த நவரச நடிகர்கள் கூட இதன் அரசியலில் மெருகேறவில்லை. அதையும் மீறிய எதையும்

இப்போது தெருவெங்கும் குப்பைகள் … ஏனெனில் மனிதமூளைக்குள்அதுதானேகுவிந்து கிடக்கிறது …! தான் ஒன்று செய்யஅதன் விளைவு தனக்கு வரவேவராது … எனும்அதீத ஆழமான நம்பிக்கையில்வாழும் ஒரே இனம்இந்த

புயல் காலம் பருவகாலச்சக்கரத்தில் …புயல் காலமும்ஒரு ஆரக்காலே…! இனிப் புயல் காலம்மட்டுமா ?பூகம்ப காலம் …போர் மேகங்கள்சூழும் காலம் …விஷங்களை விதைத்துநோய்களை வாங்கும்காலம் … என இது

சரியானதை சாப்பிட தெரியாது. கழிவுகளை சரியாக அழிக்க தெரியாது. மறு சுழற்சி செய்ய இயலாது. மக்க வைக்க தெரியாது. ஆறரிவார்ந்த சமுதாயத்தின் விலாசங்கள் இந்த கழிவு குப்பைகள்.

நல்ல கருத்துக்களை அறத்தை அன்பை வலியுறுத்தும் நூல்கள் படிப்பவர்கள் புத்தகதாய் அவளின் புத்திரர்கள். கொலை போர் இரத்தம் யுத்தம் சினம் கோரகாமம் இவற்றை விரும்பி படிப்பவர்கள் புத்தக

வெள்ளை ஆடை தரித்த பனிகட்டிகளும் அதன் ஏரிகளும் கண்கவர் பல வகை வண்ணமலர்களும் தேனிலவு மிதப்பில் தங்கிய தூங்கிய படகு வீடுகளும் ஒரு சேர மதங்களின் புனிதம்

ஒரு வழி பாதை தான் வாழ்க்கையா? ஒரு வழிப்பாதை தான் வாழ்க்கையா? வழி பாதை பயணம் நம்மை தேர்ந்தெடுக்கிறதா? அல்லால் ஒரு வழி பாதையை நாம் தேர்ந்தெடுக்கிறோமா?

தொலைப்பேசி இன்று தொல்லை பேச ஆரம்பித்துவிட்டது. அலைப்பேசி வந்து தொலைபேசி தொலைவில் ஆனது. நின்ற இடத்தில் இருப்பவனுக்கு ஏது மரியாதை? சென்ற இடமெல்லாம் தூக்கி திரியும் சுப