கவி

வெடித்து சிதறும்எரிமலை குழம்பாய்எங்கங்கோ சிதறுகின்றனஅடைத்து வைக்கப்பட்டமனதுக் குள்ளானநினைவலைகள் மேலெழும்பிகலைந்துபோன கனவுகளாய்ப்புதைக்கப்பட்ட காதல்இரவு வெளிச்சத்தில்எழுந்து வந்து இம்சிக்கிறது. தண்ணீருக்குள் மூழ்கிக்கிடக்கும் பொதிமூட்டையாய்இதயத்தில் கனத்துக் கிடக்கும்நினைவுகளை அவ்வப்போதுதூசிதட்டி பார்க்கிறேன்.உன் அழகிய

முள்ளிவாய்க்கால் தமிழரின்மரபியல் எழுச்சிக்குறியீடு அந்தமண் இன்னமும் சிவந்துதான் கிடக்கிறது…ஆர்ப்பரித்த அலைகள் அங்கலாய்த்துத் தவிக்கிறது…யாரழுதும் அடக்கமுடியாக் கண்ணீர்ஆறாய்ச் சொரிகிறது…அவனியில் அரிதாரம் பூசிய முகங்களால்அழிந்து போனதெம் வாழ்வு!அழிந்தது அழிந்துபோகஅணைப்பாரின்றிக்கிடக்கிறது எம்